خدایا هیچ گله ای نمیکنم هر چی مصلحت خودته. اصلا ناراحت نیستم کم نمیارم.....مثل سال 90 تا دم مرگ رفتم و گله ای نکردم نگفتم چرا من؟؟؟...
این بارم نمیگم شاید مصلحت تو اینه .... شکرت میکنم...
اگه تو خیلی چیزا کم میارم تو این مسائل مثل کوه استوارم.
فکر کنم امتحانمو یه بار پس دادم.بازم باشه امیدوارم از این یکی هم سربلند بشم..
شاید تقاص تمام گناهامو اینطوری باید بدم...
بازم با سرطانم مثل یه دوست مثل یه همراه رفتار میکنم با جون دل قبولش میکنم...به وجودم خوش اومدی...به خاطر خدا میزبان خوبی برات میشم تو هم مهمون خوبی باش.
نظرات شما عزیزان:
|